apr 13

‘Kijk me aan als ik tegen je praat!’

Labels : , , , , , , , , , ,

KringEen deelnemer aan de cursus ‘Autisme anders bekijken’ vertelde over een jongetje uit haar klas dat zich al het hele schooljaar op de grond liet vallen als zij hem tijdens de opening van de dag in de kring goedemorgen wenste. Dit was voor hem zelf het meest vervelend, want hij raakte van dat vallen erg overstuur en kon daardoor de rest van de kring niet meer meedoen. De juf had al van alles geprobeerd om hem op zijn stoel te houden, maar niets hielp.

Ik stelde een vraag die ik vaak als eerste stel als leerkrachten mij vertellen over gedrag wat ze willen veranderen. “Waarom moet dat jongetje net als alle kinderen in de kring zitten en goedemorgen zeggen? Welk doel heb je ermee, en is het voor dit jongetje haalbaar om aan jouw doel te voldoen? Wat kost het hem, wat kost het jou en vooral… wat levert het op!?”

Als je jezelf als professional bewust bent van waar onnodige stress ontstaat, kun je ook bewuste keuzes gaan maken om dingen wel of niet van een kind te gaan vragen. Daarmee neem je niet alleen jezelf als professional serieus, omdat jij in staat bent om de ondersteuningsbehoefte van een kind te (h)erkennen, en hier een passend antwoord op te geven. Je neemt ook het kind, mét zijn autisme, serieus! Dit is de basis van ‘Autisme anders bekijken’; stap nu eens af van alles waarvan je denkt (of gezegd wordt) dat moét, of ‘zo hoort’. Kijk naar wat goed is, nodig is, voor jouw leerling om, in welbevinden, zich verder te ontwikkelen. Door op deze manier naar kinderen te kijken kun je werkelijk passend onderwijs bieden en ik zie in de praktijk dat zowel de leerlingen als de professionals voor de klas hiervan groeien!

Nog even terug naar de juf, met haar vraag over het jongetje in de kring.. Uit haar antwoord bleek dat zij deze ‘andere keuzes’ al aan het maken was. Het jongetje had de rest van de dag zijn eigen programma, en was zelfs een deel buiten het klaslokaal, zodat de overdaad aan prikkels hem niet zo zouden storen dat hij niet meer toe zou komen aan het schoolse leren. Juist daarom was voor haar (voor hem) dit kringmoment wél van belang om in te zetten. Zij wilde hem, maar ook de groep, de ervaring geven dat hij er ook bij hoort. Zij wilde graag dat hij dit korte moment zou oefenen om erbij te kunnen zijn en zich te richten op dat wat de juf vertelde over de dag en hoe deze zou gaan verlopen.

Een mooie, bewust afgewogen, leeractiviteit dus! Dus… was het voor ons de vraag hoe wij (zij) ervoor zou kunnen zorgen dat hij deze activiteit wél zou kunnen volbrengen. Puzzelen dus!
Ik dacht met haar mee. En dan kom ik vaak als eerste op mogelijke zintuiglijke over- of onderprikkeling.
Tijdens de tweede bijeenkomst van de cursus was de zintuiglijke waarneming uitgebreid aan bod gekomen. We hadden het onder andere over oogcontact gehad, en het feit dat het soms prettiger kan zijn voor je leerlingen met autisme als je ze niet direct aankijkt als je ze iets vraagt. Dat aankijken alleen al kan namelijk soms zoveel prikkels geven, dat een leerling heel veel energie moet steken in het verwerken van die prikkels…in plaats van die energie te kunnen gebruiken om met jou in contact te zijn en je boodschap te ontvangen. Uit het zintuiglijk profiel dat deze juf voor dit jongetje had ingevuld bleek dat oogcontact inderdaad als intens werd ervaren. Een aanknopingspunt?

We spraken af dat zij eens zou proberen hem indirect aan te spreken; dus wel zijn naam noemend, maar net náást hem kijkend, goedemorgen zeggen, en afwachten wat er zou gebeuren. Gisteren sprak ik haar voorafgaand aan de cursusbijeenkomst. Het ongelooflijke was gebeurd! Vanaf het eerste moment dat zij hem op deze manier aan was gaan spreken, had hij zich niet meer op de grond laten vallen en kon hij (in eerste instantie een beetje onwennig, maar later steeds enthousiaster) ook goedemorgen terugzeggen, en de hele kring meedoen met zijn klasgenootjes!

Dat is wat Autisme anders bekijken oplevert: zonder dure materialen of ingewikkelde plannen een verschil kunnen maken voor een kind met autisme, simpelweg door zijn ondersteuningsbehoefte te (h)erkennen en daar een eenvoudige aanpassing op te willen (!) maken!

Een eerste stap zetten om ‘Autisme anders te bekijken’? Klik hier voor meer info

Of kijk op www.autismepaspoort.nl als middel om de ondersteuningsbehoeften van kinderen met autisme duidelijk in beeld te krijgen.

Nog geen reacties.

Laat een reactie achter

reset all fields