Spectrumvisie
In mijn boek ‘Vind je eigen weg met jouw autisme’ leg ik uit over de neuronenpaden die in ons brein aangelegd zijn om informatie te verwerken en tot acties te komen. Paden (weggetjes) die vaak gebruikt worden, groeien in de loop van tijd naar breder en steviger, tot zij zelfs een soort ‘snelwegen’ zijn. Dit.
Ruim twintig jaar lang was ik ‘de juf van…’ Ik was ‘de’ juf voor in totaal zo’n 500 kinderen, hele speciale en ook hele gewone, hele kleine en hele grote (die van binnen dan weer heel klein waren). Twintig jaar waarin ik het verschil heb kunnen maken. Ik wilde ‘mijn’ kinderen het gevoel geven dat ik.
Ik heb even getwijfeld of ik deze blog zou schrijven. Ik hou namelijk erg van het benadrukken van dingen die goed gaan en ik vind in mijn eigen omgeving veel voorbeelden van heel mooi en pASSend onderwijs. Afgelopen week werd ik echter twee keer toe zó overvallen door een ‘is-dit-nu-passend-onderwijs-gevoel’, dat ik het als mijn.
Vanmorgen reed ik terug na een aantal begeleidingsuren aan een gezin in Gelderland*. Samen met de ouders van Dennis had ik een autismepaspoort ingevuld. Op zijn autismepaspoort sprongen er een aantal onderdelen duidelijk uit. Zijn overgevoeligheid voor geluid, zijn moeite om het overzicht over de dag te bewaren, en de manier waarop hij zich probeert.
Ik hoorde vanochtend Olav Mol bij “Evers staat op” (Radio 538) over Max Verstappen. Hij noemde de prestaties van Max een vorm van ‘sportief autisme’. En dat bedoelde hij denk ik goed, want hij noemde positieve punten als; “Hij rijdt zo ongelooflijk gedisciplineerd, hij is zo cool, het is een gave…er zijn zo weinig factoren.